W opinii publicznej zwykło się uważać Rotary za organizację elitarną. Do klubu rzeczywiście nie można wstąpić wyłącznie z własnej inicjatywy. Niezbędna jest rekomendacja czynnego Rotarianina, a kandydat musi posiadać następujące ogólne kwalifikacje, wymagane konstytucją Rotary: osoba pełnoletnia, dobrego charakteru i ciesząca się nienaganną reputacją zawodową lub w prowadzeniu interesów, zamieszkująca albo prowadząca swoje interesy (działalność zawodową) na obszarze działania klubu. 

O przyjęciu kandydata decyduje Klub in gremio. 

W klubie mogą występować członkowie w następujących kategoriach: zwyczajny, dodatkowy zwyczajny, zwyczajny senior, nieaktywny zawodowo i honorowy.

Każdy członek zwyczajny powinien być sklasyfikowany zgodnie ze swoją działalnością gospodarczą lub profesją. Klasyfikacja członka zwyczajnego obejmuje zasadniczy i uznany obszar działalności firmy, przedsiębiorstwa lub instytucji, z którą jest związany, lub zasadniczy i uznany charakter jego działalności gospodarczej albo zawodu (profesji), który wykonuje. Każdą profesję reprezentować może w klubie nie więcej niż jeden członek zwyczajny, według klasyfikacji ustalonej przez klub. Ograniczenie to nie obejmuje przedstawicieli duchowieństwa, środków przekazu (dziennikarzy) i dyplomatów.

W takim i tylko w takim kontekście, można uważać naszą organizację za elitarną, co absolutnie nie oznacza: hermetyczną. Rotarianie czerpią satysfakcję i zaszczyt z więzi z międzynarodową rodziną ludzi dobrej woli, otwartych na potrzeby światowej i lokalnej społeczności, oraz z możliwości czynienia dobra w różnych formach aktywności zawodowej i społecznej.